به گزارش دنیای معدن، اکبر ترکان با بیان اینکه معدن باید محور اقتصاد کشور باشد، افزود: پیشنهاد می کنم دولت و مجلس ۱۰ رویکرد را در بخش معدن مورد هدف قرار دهند تا توسعه کشور رقم بخورد. او گفت: پیشنهاد اول تبدیل ایمیدرو به سازمانی تخصصی برای فلزات غیرآهنی است. در این صورت ایمیدرو دیگر متولی صنعت فولاد و معادن سنگ آهن نخواهد بود و به طور تخصصی بر روی اکتشاف و سیاستگذاری معادن غیرآهنی به ویژه فلزات صنعتی مانند مس، الومینوم، سرب، روی، نیکل، کروم، منگنز، منیزیم، کادمیوم و تننگستن تمرکز خواهد کرد. ترکان افزود:
پیشهاد بعدی سپردن امور سیاستگذاری صنعت فولاد و سنگ آهن به شرکت ملی فولاد است. در این صورت هم این شرکت دوباره به روزهای اوج خو بازخواهد گشت و همین که سیاستگذاری های کلان صنعت فولاد کشور، معادن سنگ آهن و زغالسنگ در شرکت ملی فولاد ایران صورت خواهد گرفت. او افزود: بنابراین در برنامه هفتم توسعه، بخش معدن دارای دو سازمان توسعه ای “ایمیدرو” و “شرکت ملی فولاد” خواهد شد که اولی بر روی فلزات غیرآهنی و دومی بر روی صنعت فولاد مترکز می شود.
او گفت: توسعه صنعت آلومینیوم یکی دیگر از رویکردهایی است که باید در برنامه هفتم توسعه مد نظر قرار گیرد. از این رو پیش بینی تولید سه میلیون تن آلومینیوم بهتر است در نظر گرفته شود تا کشور به باشگاه بزرگترین تولیدکندگان آلومینیوم بپیوندد. ترکان در پاسخ به این سؤال که چطور می توان با توجه به فقر معادن بوکسیت در ایران مواد اولیه مورد نیاز این میزان آلومینیوم را تامین کرد، افزود: برای این کار چند راهکار وجود دارد. نخست آنکه معدنی را که ۲۵ سال پیش از کشور گینه خریداری کرده ایم، احیا شود و ما بتوانیم با تزریق صادرات سنگ بوکسیت به خلیج فارس ماده اولیه آلومینیوم را تأمین کنیم. ترکان گفت: سال ها بود که مدیری را بالای سر این پروژه گذاشته بودیم اما نتوانستیم کاری از پیش ببریم اما اکنون یک خانم مدیر پروژه شده و توانسته تحرکاتی برای فعالسازی این معدن انجام دهد. او افزود: راه بعدی تامین مواد اولیه برای صنعت آلومینیوم، تکیه بر ذخایر بزرگ آلومین در حوالی قزوین است که باید با سرمایه گذاری های گسترده این ذخایر به معدن تبدیل شده و آلومین آن برای تولید آلومینیوم مصرف شود. او ادامه داد: صنعت آلومینیوم یک صنعت استراتژیک برای کشور خواهد بود و با توجه به اینکه تولید آن با انرژی برق صورت می گیرد و این فلز مصرف داخلی چندانی ندارد، به راحتی می توان برق را به آلومینیوم تبدیا کرده و با ارزش افزوده بالا این فلز را صادر کنیم که در حقیقت می توان گفت به نوعی صادرات برق با قیمت بسیار بالا را انجام می دهیم. این دولتمرد پیشین افزود: تبدیل بندر پارسیان به قطب تولید و تجارت صنایع معدنی، یکی دیگر از پیشنهادهایی است که می توان به تنظیم کنندگان برنامه هفتم توسعه ارائه داد. این بندر ظرفیت های عظیمی می تواند در صادرات و واردات مواد معدنی و صنایع وابسته به آن ایجاد کند و کشور را به درآمدزایی برساند. بندر پارسیان در نزدیکی عسلویه قرار دارد و می توان از گاز موجود استفاده کرد و صنایع معدنی انرژی بر را در آنجا توسعه داد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


پنج × 5 =